In het nalicht
Een schokgolf,
een donderslag
vanachter de rododendrons
rondom de Wielewaal
schommelde Eindhoven,
Gender en Dommel,
overdonderde de regio
toen meneer Frits overleed,
honderd.
In rood-wit shirt werp
ik rozen op de koets met vierspan.
Het volk herkent ware leiders,
de hand van de schipper
op trouweloze golven,
en negeert louter afkomst
van een hol boegbeeld
in oranje sjerp.
Onder de golfslagen
in hun zerken rusten
meneer Frits en eega in Woensel.
Geen bedevaart, valse droefenis,
maar onverbloemd respect.
Meneer Frits glimlacht,
omdat het door bomen overdekt
op de Markt goed toeven is,
ruggelings naar het Noorden,
in het nalicht.
9 februari 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten