Laatbloeder
Een kluwen redeneringen,
na een generieke dag
op doorreis
tart ontwarring.
Ordening ondenkbaar,
de beleving losbladig
en niet kostbaar.
Door aanspringend
nachtlicht onderbroken
dromen worden hernomen.
Een buurthond slaat aan.
Het verhaal raakt aangelengd,
bij elke herhaling meer.
Avondwind spant samen
met het geheugen,
schuift vitrage opzij
en mengt lotusgeur
met hotel-airspray
en haar parfum.
Met de herinnering
aan haar parfum, dus.
Het genezen
litteken bloedt
onderhuids
en te laat.
6 april 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten