Veraf
Struikel
en val
over elk woord;
ontleed de zinnen
met niets ontziende ogen;
ik ben wie ik was
en moet verder.
Val
en breek
de tong,
de liegende tong,
de verraderlijke tong,
leer je tong zingen.
Breek
en tel
de scherven
tot aan je sterven,
wat ben ik geworden,
ik zou het kunnen zijn,
ik ben het.
Spring
op je schaduw
van veraf.
Voel
en vertaal
ook zonder applaus
alles van jezelf
naar buiten.
Nooit meer
zonder schaduw,
en altijd
van veraf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten