zondag 10 januari 2016

Het huis gesloten

Het huis gesloten


Hoor haar
in de keuken,
luid zingend, soms dansend.
Ze bouwt het huis
steen voor steen
om ons heen.

Haal adem
in dit alles,
de ogen begrensd, bekend,
hier aan tafel.
De nacht valt, regennacht
op de ruiten.
Het dak lekt niet,
en het past
perfect.

Wend je af van
het opvallend venster,
de muren die buiten
en binnen sluiten,
en luister gespannen
naar de muziek
hopend op herkenning.
Verjaag ratten uit de kelder
en verzamel resten van jezelf
voor de avond.

Landschappen trokken voorbij.
Wij verstoppen ons achter elkaar.
Hart vindt hart, er is geen terug.
Van elk onvermijdelijk afscheid
kennen we alleen contouren,
rafelranden,
de toekomst bij benadering.
We zijn nu thuis
en sluiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten