Dijkbewaking
De norm van de stormneemt populieren de maat.
Dijken voeden de waan
dat we elke vloed aankunnen.
Alles was makkelijk tot het moeilijk werd.
Mijn woorden stoppen
bladeren als een foto.
Water in brede rivieren wast tot springtij.
De vorm van de golven laat boten dobberen,
een dagelijks wankel platform.
Ik sta op de uitkijk.
Alles leek simpel tot ik begon te denken.
Achter deze façade
een doorlopende parade
van conforme ijdelheid.
In energieke anonimiteit
wordt internet ingezet,
na-ijver en hebberige seks
glij- en betaalmiddel, appel rond de worm.
Toenemende leegte nadert de dijkrand.
De stem van het water kabbelt en zwelt.
Alles leek waarheid tot de dijken braken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten