Rondom Adje
Dit is heftige shit,
echwel voor het echie,
van altijd tot nooit niet.
In zware shaggies
gaat het noodlot in rook op.
Snelle harde hartslag
onder violen in triolen,
vette beats uit het niets,
live zang, gesamplede koren,
klassiek, dance, drum-'n-bass,
dat is wat wij horen,
waarvoor wij kwamen,
en wat zal blijven duren,
van Adje.
Adagio. Zie hem staan
frontaal vooraan, ecce homo
voor de duvel niet bevreesd,
voor het niets nog het meest,
in caelum en infernum
in coupletten en refreinen.
Geen ad hoc flauwe culturen
met toeters en bellen,
niet paaien of rellen.
De wereld draait door in aeternum
en we doen dit samen
alle dagen en uren,
één met Adje.
Van voor naar achter
van links naar rechts,
het zit in ons,
ontspruit uit allen,
groeit in samenzang.
Er zit geen preek in hem
maar wel een requiem.
Als één stem, in akkoord
uit ontelbare kelen.
Dit is geen afscheid.
De dirigent gaat ons voor
en wij zullen volgen.
Wij luisteren, resoneren,
fluisteren ja en amen,
willen mee, trillen mee
met ramen en muren
rondom Adje.
(Ad Maas 5 oktober 1949 - 6 juli 2017)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten