De stalbrand

De stalbrand

Een kortsluiting
na jaren nagelaten onderhoud,
onderdrukte kosten.
Een vonkenregen,
een alarm dat niet afgaat.

Varkens weigeren
evacuatie,
renden gillend terug
het vuur in,
hun enige heelal,
geloof en kerk
weg van het onbekende.

De brandweer,
bij de pomp in de sloot
op de provinciale weg
luistert
naar het gekrijs
tot het ophoudt.

Het houdt nooit op.

Amsterdams souvenir

Amsterdams souvenir

In brons mist de Nachtwacht
vuurkracht in de menigte.
De kudde rondvaartboten
wrikt in de gracht,
biggen aan de zeug.
Een struikgewas
van besmette fietsen
wil mij aanraken.

Weinig slaap.
Een lichte aardbeving
alsof de dijken even
de schouders schudden
en je bent wakker.
Waren het wekdromen, of
meeuwen aan het venster.
Vertragingen, omleidingen,
de trein retour versnelt en wist.
De ziekte van routine keert terug
en wist nog meer.

Als de uiterwaarden
de overstromingen,
het litteken de peuk,
vind ik terug
wat ik niet verloor.
Veel is het niet. Maar toch,
je neemt het mee,
straatvuil onder zolen,
schimmels in treinwagons.

Mogelijke ochtend

Mogelijke ochtend

Ik ontwaak
onder water
zonder geboorte,
een vondeling.
Wat ik doe
zal de dag vormen.

Het venster sluit
niet het licht buiten.
De ochtendzon
keert onderling
om en om.
Wat ik denk en ben
kan nu eindigen.

De dag denkbaar,
nog niet uitvoerbaar,
maakbaar.

Het uitzicht
smeekt om herziening.
Ik hervat de wandeling,
onterfde zonderling,
voeg afstand toe.
Ik zoek iets
dat rijmt.

Ondanks rust

Ondanks rust

ondanks rust
alleen -
de nacht
is trager
dan ik had verwacht
en de uren
vallen me
stuk voor stuk
lastig

al mijn bezittingen
denkbeeldig:

het aanraken
van een sneeuwvlok:

het openen
van een bloem:

dit alles
aan de noordzijde
van de berg

ik ben aan de zuidzijde

De afbeelder

De afbeelder

Zoals vogels zwijgen
over dalen en landen,
ontken de honger.
Elk woord laat sporen na
op de onderhanden steen,
heb je geleerd.

Kap alles weg wat niet lijkt
en afleidt van het beeld
voor ogen.
Het ontsnapt met elke hamerslag
uit gestolde aarde.

Op de rijbanen markeringen
waar auto's niet rijden.
Beitel je geboden
in stenen tafels:
gij zult verbeelden
en weerbarstige tijd bestendigen.

Houw weg wat je niet bent,
niet ziet zitten.
Help bij de geboorte,
bevrijding uit een ongevormde,
onvoltooide schepping.
Oevers bepalen niet de rivier,
alleen waar boten niet varen

en handen niet strelen
tot leven.

Ik zie Elvis

Ik zie Elvis

Elvis, ik zag je
in wolkenformaties
en schaduwvlekken
in de tuin, net echt.
Ik liep aan.

Niets houdt ons tegen,
muzikanten, volgelingen,
fans op bedevaart naar je
magnetische landgoed,
3764 Elvis Presley Boulevard,
Memphis, Tennessee,
tickets in de aanslag.

Elvis, ik zie je
passeren in een venster
van een Greyhound bus
op Memphis Bus Station.

Leid ons
door je Music Gate
via je marmeren graf
in de Meditation Garden
naar je Wall of Fame
en Jungle Room.
Wij beroeren vol emotie
je golden doorknobs
en schuifelen stapvoets
eerbiedig zwijgend
langs icecream-witte meubels
en Disney gordijnen.

Elvis, ik zie je
in een kassarij
van de Memphis Walmart,
Supercenter.

Je verving army boots
door blue suede shoes,
legergroene jeeps en tanks
door pink Cadillacs,
de maagd Maria door Priscilla,
heilige polka en marsmuziek
door heidense shuffle en rock
in het tempo van de hartslag.

Elvis, ik zie je
in de handdoek
op de badkamervloer
van je **** Heartbreak Hotel,
3677 Elvis Presley Blvd.

Trakteer ons op
uppers en downers,
burgers ‘n’ fries,
coke ‘n’ root beer
in het Rock & Roll Cafe
tot we opzwellen
en zingen voor ons idool, de King:
'One for the money,
two for the show...',

en Elvis zien
waar wij willen.

Uit: 'Voorgoed genezen', Heimdall 2016